Een belangrijke stap in het proces van het vergeving is:  rouwen na verraad. Tijd nemen om te verwerken dat je relatie niet is zoals je dacht dat die was.

Illusie

Ondanks alle rozengeur en maneschijn van het begin, blijk je dus een relatie te hebben waarin je gekwetst en zelfs verraden kunt worden. Een relatie, waarin je vertrouwen beschaamd is.

Ook in jouw relatie bleken jullie belangen op pijnlijke momenten tegengesteld te zijn. En heeft je partner voor zichzelf gekozen en daarmee jou verraden. Waarschijnlijk niet uit opzet, maar wel als onvermijdelijke bijwerking. Jullie relatie was niet zoals je dacht en blijkt (deels) een illusie te zijn.

Niets is zo ingewikkeld en pijnlijk als jezelf toegeven dat jij met een illusie geleefd hebt.  Dat je partner kanten blijkt te hebben, die je niet verwacht had. Schaduwkanten. Dat geeft een gevoel van verlies, waarover je moet rouwen.

Als het de eerste keer is dat je zoiets met elkaar meemaakt, kijk je opeens met andere ogen naar die leuke man of vrouw. Je zult die illusie op moeten geven. Sommige mensen willen dat niet. Ze stoppen de relatie en gaan op zoek naar iemand anders, die hen beter lijkt. Om naar verloop van tijd te ontdekken dat ook díe partner niet volmaakt is….

Boosheid

Want je partner is anders dan je dacht toen je voor hem of haar koos. Héél anders soms. En je relatie dus ook. Vaak kun je met terugwerkende kracht zelfs zien dat er best signalen waren, maar dat je die hebt genegeerd… We willen nu eenmaal niet graag een vervelende waarheid onder ogen zien.

Het opgeven van een illusie betekent dus: rouwen. Boos zijn, verdrietig zijn, ontkennen…. net zo lang tot de waarheid genoeg behapbaar is om te verwerken.

De meeste mensen kunnen wel boos zijn na verraad. Vaak is dat de eerste reactie. Boos zijn is ook gemakkelijker dan verdrietig zijn. Het geeft nog een bepaalde kracht, je kunt je nog ergens tegen verzetten.

En die boosheid is ook nodig, die moet eruit. Als je te snel de begripvolle partner wordt, kan die boosheid zich in je vastzetten. Je sluit als het ware een deurtje naar je gevoel. Dat kan later nadelige gevolgen hebben: alsof je niet meer bij dat gevoel kan. Alsof je gevoel weg is.

in deze fase van het proces heb je die eerste boosheid waarschijnlijk wel geuit. Het kan echter goed zijn dat er zich ergens boosheid vast gaat zitten. Vooral als je niet aan het verdriet toekomt. En dat is belangrijk om op te letten.

Verdriet

Onder elke boosheid zit verdriet. Door alleen maar boos te zijn onderdruk je soms ook het verdriet. Pas in het verdriet accepteer je echter volledig de pijnlijke waarheid. En die waarheid doet pijn.

Die pijn echt voelen is lastig. Mensen hebben allerlei trucs om dat niet te hoeven. sommige mensen voelen zich bijvoorbeeld nog liever schuldig dan dat ze de pijn voelen. Als je je schuldig voelt heb je nog een beetje het idee dat je niet helemaal de controle kwijt bent. Dat je er iets aan had kunnen doen, als je maar beter …. (vul maar in).

Als het goed is heb je echter in het onderzoek al ontdekt wat jouw aandeel is en wat het aandeel van je partner is. Wat er nu rest is echt het toelaten van de pijn, die er ondanks al het begrip en al het inzicht, nog is.

Troost

De schuldige partner weet vaak niet goed hoe h/zij om moet gaan met dit verdriet. Zeker op momenten van intens verdriet. Kun je en mag je je partner troosten, als jij degene bent die de pijn veroorzaakt heeft? Is dat niet hypocriet?

Vreemd genoeg is het dat niet. Troosten is immers niet: zorgen dat het verdriet maar over gaat. Troosten is: aanwezig blijven bij de pijn van de ander. Zonder ervoor weg te lopen. Een arm om iemand heen slaan, als diegene dat wil. Naast hem gaan zitten. Een hand uitsteken. En vooral: stil zijn. Niet praten.

Dat is misschien nog wel het moeilijkste: niet praten. Maar iemand die verdriet heeft, is bezig met zichzelf. Praten zou maar afleiden. Dan moet hij zich opeens op jou richten, gaan begrijpen wat jíj zegt. Dat helpt meestal niet. Soms kun je wel kleine, bevestigende zinnen zeggen als:”Ja, het is heel pijnlijk.” Soms helpt het om je spijt nog een keer te betuigen. Maar meestal kun je beter je mond houden en met je aandacht bij de ander te blijven. En die de tijd geven, die nodig is. Er komt vanzelf een moment dat het verdriet weer even afneemt. en misschien wel weer plaats maakt voor de boosheid.

Hoe lang nog?

Voor de schuldige partner is dit lastig: hij/zij wil het liefst overgaan tot de orde van de dag. Hij wil na verloop van tijd liefst niet meer geconfronteerd worden met het rouwen van zijn partner. Dat maakt de bedrogen partner vaak opnieuw pissig: hoezo moet het zo snel ”over” zijn? Lekker makkelijk!

Hoe lang een verwerkingsproces na verraad duurt, zal afhangen van wat er gebeurd is. Er zijn ook allerlei fasen in zo’n proces: soms gaat het een hele tijd goed, en dan opeens komt alles weer terug. In zo’n dip lijkt het soms of je niets bent opgeschoten. Meestal is dat gelukkig een te negatieve kijk.

Een rouwproces gaat net als het leven: met ups en downs. Langzamerhand worden echter de tussenpozen groter. Tot je het uiteindelijk verwerkt hebt. Dat wil zeggen dat je hartslag niet meer omhoog gaat als je er aan terugdenkt. Het is als een wond, die langzamerhand geneest. Je hebt er meestal geen last meer van. Alleen met slecht weer jeukt of trekt het litteken nog. En dat zal waarschijnlijk altijd zo blijven.

En ergens in dat rouwproces zul je na moeten gaan denken over wat dit alles betekent. Welke consequenties wil je trekken uit dit alles? Wat gaan jullie eventueel anders doen? Kun je partner echt vergeven? En wat houdt dat dan in, vergeven?

 

Lees ook: Verraad en vergeving; Zelfonderzoek na verraad ; Bewust verraad ; Dialoog na het verraad ; Rouwen na verraad ; Je partner vergeven na verraad; Boosheid loslaten; Je hart weer openen

______________________________________________________
Marike de Valk is Gestalttherapeut en geeft individuele, relatie- en gezinstherapie in Beuningen bij Nijmegen met haar collega Wilfried Sluys. Op haar site: https://www.mv-gestalttherapie.nl legt ze haar werkwijze uit. In haar blog (https://www.relatietherapie-nijmegen/blog/) schrijft ze over alles wat met partner- en gezinsrelaties te maken heeft. Ze geeft daar ook lezingen over. Ze is te bereiken via het contactformulier op haar sites of via 024-6751742. Hier kun je je gratis abonneren op haar blog: abonneer op blog.