De visie op relaties is altijd al aan verandering onderhevig geweest, maar wellicht werden er nooit eerder zo’n hoge eisen aan relaties gesteld als tegenwoordig. Vroeger was een vrouw al blij als haar man voor de kost zorgde en niet sloeg, en een man was blij als zijn vrouw hem kinderen gaf, regelmatig ’terwille’ was en goed voor het gezin zorgde. Romantiek was iets dat zich met name buíten (vaste) relaties afspeelde…
Tegenwoordig moet een relatie je vooral gelukkig maken. Dat dit niet 24/7 kan, beseft iedereen wel, maar toch… En het idee over wát je dan gelukkig maakt, is voor mannen en vrouwen meestal niet hetzelfde. Wel speelt het verlangen om samen oud te worden in de verliefdsheidsfase bij zowel mannen als vrouwen zeker een rol.
Vrouwen en relatie
Vrouwen zoeken een partner, die hen veiligheid en warmte biedt, bij wie ze hun verhaal kwijt kunnen en die ook wat zinnigs terug zegt, die hen mooi vindt en sexy, romantisch is, maar ook samen met hen voor de kost én voor het gezin zorgt. De meeste vrouwen kunnen echter moeilijk loslaten en willen dus wel bepalen hóe het huishouden of de zorg van de kinderen gedaan wordt. Dat botst natuurlijk nogal eens met de wens om er niet alleen voor te hoeven staan…
Mannen en relatie
Mannen zien zichzelf vooral als voornaamste kostwinner en zoeken in de relatie vooral een plek waar ze ”zichzelf” kunnen zijn (vaak betekent dit vooral hun slechtste zelf, want het beste van hen is al opgegaan op het werk). Ze moeten kunnen uitrusten van een dag hard werken, ze willen graag bewonderd of in ieder geval erkend worden en verder vooral niet lastig gevallen. De meeste mannen vinden het vaderschap heel belangrijk, maar denken daarbij vaak dat hun partner beter weet wat goed is voor de kinderen dan zijzelf (al was het alleen al omdat zij – de emancipatie ten spijt – meer met hen thuis is dan hij) en volgen haar daarin dan ook. En last but not least is de relatie voor hen een plek, waar ze ook seksueel aan hun trekken komen.
Voor beiden geldt verder de meestal niet uitgesproken verwachting van monogamie…
Uiteraard is dit beeld gechargeerd, maar het zou me verbazen als je er niets van herkent. Homo- en lesbische stellen zijn hier misschien enigszins in het voordeel: ze hebben nog relatief weinig voorbeelden en zullen dus moeten zoeken naar een invulling, die bij hen beiden past.
Onze visie op relaties
Verbinding en autonomie
Je verbinden aan een ander is een mooi en tegelijk ingewikkeld proces. Romantici zien het vaak als een vorm van ”één worden”, eindelijk vind je je missende wederhelft. Deze visie leidt tot een afhankelijke (A)-relatie, waarbij de twee poten van de A tegen elkaar aanleunen en elkaar nodig hebben, anders vallen ze.
Wij zien een relatie het liefst als een brug, die twee oevers verbindt: elke pijler kan zelfstandig staan. De brug is de verbinding tussen twee autonome pijlers. In dit beeld is het dus noodzaak om ervoor te zorgen dat je stevig op eigen benen staat, anders valt de brug in elkaar. Een partnerrelatie is dus een balans tussen autonomie en verbinding.
Aan elkaar groeien
Naast het gevoel met iemand verbonden te zijn, is onze visie op relaties dat een relatie je een kans om te groeien. Zowel samen als ieder apart.
Die groei kan ontstaan doordat je partner méér van je ziet dan wie dan ook. En ook op allerlei momenten. Je partner daardoor leert vrij snel je minder leuke kanten kennen. Als h/zij je verbaal of non-verbaal regelmatig een spiegel voorhoudt, kun je daarvan leren.
Partner bieden elkaar dus een kans om naar zichzelf te leren kijken. Uiteraard is het de vrijheid van iedere partner om met die feedback iets te doen of niet.
Partners komen ongetwijfeld ook in situaties terecht waarin ze elkaar hun grens aan zullen moeten geven. Hoewel lastig kan ook dat een goede kans zijn om daarin te groeien, als je daar niet zo goed in was.
En partners kunnen elkaar helpen om eigen en elkaars seksualiteit te ontdekken en daarin vormen te vinden, die bij beiden passen.
Je partner kan je dus zowel leren om je aan te passen en te verbinden als om zorg te dragen voor je eigen zelfstandigheid.
Daarin word je automatisch gedwongen om steeds opnieuw stil te staan bij je eigen waarden en normen, en die aan elkaar te toetsen.
Zingeving
En samen met je partner kun je onderzoeken wat jullie van jullie leven willen maken, samen en ieder apart. Wat jullie niet alleen elkaar, maar als stel ook aan jullie omgeving te bieden hebben. Wat jullie leven zin geeft. Hoe je oud wil worden. Hoe je eventuele kinderen op wil voeden en welke waarden en normen je aan hen door wilt geven.
Dat dit niet zonder slag of stoot gaat, is bij voorbaat duidelijk. Die roze wolk van de eerste verliefdheid, wordt vroeger of later onbarmhartig doorgeprikt. Dan ontdekt je de minder leuke kanten van de ander en verdwijnt de romantiek. En dán begint de relatie pas écht.
Leren over relaties
Aangezien ”relaties” helaas geen vak op school is en we niet met het wel en wee van onze relaties te koop lopen, krijgen we weinig kans om iets van anderen over relaties te leren. Iedereen leert door zelf te vallen en weer op te staan. Iedereen vindt zelf steeds opnieuw het wiel uit. Veel stellen lopen vroeger of later dan ook vast.
Volgens de cijfers van het CBS over 2014 ligt het percentage echtscheidingen op 32,2 %, dit is 5 % meer dan het jaar ervoor.
Scheidingspercentages
Daarbij scheiden homostellen minder vaak dan heterostellen (15,5 tegen 17,9 %), en lesbische stellen het meest vaak (30%). De verklaring hiervoor is volgens het CBS nog niet duidelijk; er zijn wel aanwijzingen dat de ander visie op monogamie bij homostellen hen minder snel tot scheiden dwingt. Het hogere scheidingspercentage bij lesbische stellen wordt enerzijds verklaard doordat vrouwen hogere eisen stellen aan hun relatie en dus eerder het besluit tot scheiden nemen en anderzijds door een grotere – verborgen – discriminatie.
Relatietherapie
Relatietherapie is een goed middel om het tij te keren en te leren hoe je samen in een relatie kunt groeien. Lees over onze visie op relatietherapie en onze werkwijze.